Feest van het licht. Met de ster als het symbool en de geboorte van de zo(o)n. Vrede op aarde voor iedereen, is de leuze.
Mooie gedachte.
Er waren steeds even wapenstilstanden in de verschillende oorlogen die werden gevoerd. In de eerste wereldoorlog werden er gezamenlijke kerstbijeenkomsten gehouden. Door de soldaten van de vriend en van de ‘vijand’. Zo op het niemandsland tussen de loopgraven. Dit werd door de generaals oogluikend toegestaan, zij hadden dan zelf ook even kerst. Na de kerstdagen werden de sergeanten en andere lagere leidinggevenden, die hadden meegewerkt, vervangen en/of geëxecuteerd. Een verse fanatieke groep leidinggevenden zorgden er weer voor dat de soldaten elkaar weer te lijf gingen. Dat is de bedoeling van een oorlog. Er moet aan beide zijde van het front grote omzetten worden gedraaid. Voor een en dezelfde opdrachtgever.
Van vrede op aarde kwam even niets meer terecht.
In latere oorlogen werden de wapenstilstanden gebruikt om gemakkelijker nieuwe wapens en munitie naar het front te brengen. De soldaten konden hun ‘vijand’ ook al lang niet meer zien, met het blote oog. Laat staan elkaar uitnodigen voor een kerst samenzijn.
Vrede op de hele aarde is er nog steeds niet.
Er is een land dat sinds de oprichting ervan, bijna continu in oorlog is. Hier zijn ook de grote wapenfabrikanten en zitten de opdrachtgevers voor de buitenlandse strijd.
Tegenwoordig de strijd om in een soeverein land de ‘democratie’ te brengen. Het gaat dan eigenlijk alleen om de rijkdom aan bodemschatten in dat land. Of om zelf opgeleide terroristen te ‘bestrijden’. In de altijd durende oorlog tegen terrorisme.
Vrede in onze kleine wereld
De wereldvrede kunnen we wel in onze eigen kleine wereld introduceren.
Ook al is dat misschien wel even moeilijk als in de grote wereld.
In onze eigen wereld lopen ook beoogde ‘vijanden’. In onze eigen wereld verzetten we ons ook (steeds meer) tegen wreedheden. Als we het geluk hebben ze te zien.
De leuze: ‘verbeter de wereld, begin bij jezelf’ is dan ook vaak een hele lastige. We zijn zo gewend om een andere kant op te kijken als er iets gebeurt in onze wereld wat ons zal schaden.
Morgen begin ik er mee.
Wij mensen stralen allemaal licht uit. Veelal in het onzichtbare spectrum. Het is er wel en we gebruiken het ook dagelijks.
Laten we het zichtbaar maken.
We zijn allemaal sterren in ons eigen firmament.
Als we ons licht kunnen laten schijnen op het goede en mooie in onze wereld, komen deze grootheden beter in het zicht.
De befaamde glimlach of de groet, bijvoorbeeld.
Oh zo moeilijk soms en oh zo waardevol.
Begin nu met kerst (als je nog niet begonnen bent) en maak er verlichtende dagen van.