De wereld van een dementerende mens kan soms heel klein zijn. Liever slapen dan leven.
Op zo’n moment kan het leven weer in de dementerende mens terug komen door een aanraking, een massage tussen de schouderbladen langs de wervelkolom.
De afgelopen weken heb ik met het masseren wat ervaring opgedaan bij mijn wekelijkse bezoekjes bij Jan en Wilma.
Wilma is steeds moeilijker te handhaven in de zorginstelling waar beiden nu gehuisvest zijn. De zorginstelling is niet op zwaardere dementerende mensen ingesteld. Hoe goed en liefdevol de medewerkers ook met Wilma omgaan.
Bijzonder is wel dat Wilma heel rustig en vriendelijk is als ik er ben en eigenlijk nooit agressief of obstinaat. Er is wel een soort klik tussen Wilma en mij. Ik ben al langere tijd haar grote broer en dat voelt goed voor haar. Vertrouwd.
Massage
In een boekje, dat behoorde bij mijn opleiding natuurgeneeskunde, werd summier uitgelegd dat het masseren langs de wervelkolom bij dementerende mensen heel heilzaam kan zijn. Niet alleen bij dementerende mensen overigens, ook bij mensen die hersenletsel hebben opgelopen werkt de massage vaak positief op het gemoed en het gestel. Positief op het functioneren van de hersenen.
Veel mensen met hersenschade zouden hiermee kunnen worden geholpen. Het wordt echter in de reguliere zorg niet erkend of zelfs niet geweten dat met lichamelijk contact heilzame resultaten tot stand kunnen komen.
Taboe op aanraking
Menselijke aanraking is afgelopen jaren een taboe geweest. Mensen konden er allerlei vreselijke ziektes van oplopen.
En zoals veel vaker is de werkelijkheid juist precies andersom. Het uitsluiten van mensen, het negeren van mensen en het bang zijn voor de naaste, maakt mensen juist kapot. Misschien is dat ook wel de bedoeling van de huidige zelfbenoemde en erkende machthebbers.
Zwakke, bange mensen zijn volgzame mensen. Dit is nog elke dag in onze maatschappij te constateren. In alle leeftijdsgroepen, in alle geslachten. Door elkaar meer te durven aanraken, gewoon weer de hand te geven en het liefst ook nog een warme omhelzing, wordt de weerstand verhoogd en de angst voor anderen verminderd.
Medemens
Het wordt steeds belangrijker dat we onze medemens weer gaan zien als medemens en niet als een object.
Ieder dient zijn verantwoordelijkheid te nemen om zijn medemens, de ander, het licht en het leven te gunnen.
Wij zijn allen bewoners van dezelfde aarde, allen afhankelijk van dezelfde aarde. De super rijke evenveel als de straatarme medemens.
Ieder is zo een mantelzorger voor de naaste en is de mens zelf ook door de naaste gezien en geholpen.
Dit is niet utopisch, het gebeurt gewoon elke dag. Kijk maar om je heen.
De aanraking, vooral positief, fysiek en psychisch, is een krachtig om de wereld om ons heen sterker te maken. Om de mensen om ons heen uit hun hypnotische isolement te halen. Het kan heel subtiel en het kan in alle openheid naar gelang de omstandigheden.
Waardering van aanraking
Ik kom op bijeenkomsten waar de omhelzing een standaard begroetingsritueel is geworden en het doet me goed. Ik schaam me er niet voor. En ik merk ook dat anderen in mijn omgeving de, soms subtiele omhelzing, erg waarderen. Ze zeggen het niet met woorden, de lichaamstaal zegt veel. Iedereen kan dit puur menselijk gebaar maken. zeker in de positieve wereld die we met zijn allen, in ieder geval met een heel grote groep, aan het opbouwen zijn.
Foto’s van pixabay.