In 1994 was het in Nederland de eerste keer dat particulieren, van buiten de universiteit, konden inbellen op het internet. Bedrijven, als de toenmalige PTT, verwachtten niet dat er belangstelling voor zou zijn om op internet te gaan.
Voor het gewone volk.
Hoe anders is het nu, pas 26 jaar later.
Het is nu bijna ondenkbaar om maar één minuut niet op internet te zijn.
En straks, heel binnenkort, is het volkomen onmogelijk om niet meer, voor altijd , aan internet te zijn verbonden. Elke seconde van het leven.
En niet alleen wij als mensen maar ook alles om ons heen.
Ach… het zal wel wennen, we weten nu al bijna niet beter meer.
En het is natuurlijk voor ons bestwil. Het is zo handig.
En, ik vergeet het bijna, het moet natuurlijk voor het klimaat.
Het internet heeft ons ook heel veel goeds gebracht. Veel inzichten en ideeën, op elk terrein.
De hele wereld staat met elkaar in contact. Vriend en ‘vijand’.
Waar de krant, radio en tv maar één bron heeft voor nieuws, heeft het internet er miljoenen.
Het overgrote deel van wat er op internet is gepubliceerd kunnen wij niet zomaar lezen. Ongeveer 95% van de informatie is niet geïndexeerd door zoekmachines.
Veel van deze informatie is niet echt bestemd voor het gewone volk.
Veel ervan zou wel mooi zijn als wij daar wel meer van wisten.
Bijvoorbeeld over vrije energie en uitstootloze, niet vervuilende vervoersmiddelen.
‘Alles’ is bekend, alleen niet alles wordt bekend gemaakt.
Naar binnen
Wij mensen weten ook zelf al heel veel, zonder dat de computer of de smartphone aan hoeft te staan.
Zonder dat we gekoppeld hoeven te zijn aan internet.
We hoeven alleen maar naar ‘binnen’ te gaan en we weten wat nodig is voor ons.
Dat naar binnen gaan zijn we veelal verleerd geraakt na, globaal, ons zevende jaar.
Kinderen tot een jaar of zeven kunnen heel veel informatie opnemen uit de wereld die wij volwassenen meestal niet meer kunnen waarnemen.
Dit geeft nogal eens problemen als de ouders hun kind niet (meer) kunnen volgen en hun praatjes afdoen als wilde fantasie.
Het is een fascinerende wereld waarin die kinderen leven en ze hebben heel veel steun en begrip van de volwassenen om hen heen nodig.
Het contact met de wereld is er nog voor iedereen. Denk aan de ingeving die er zomaar is, of aan die ’toevallige’ gebeurtenis of ontmoeting.
Het is vaak niet makkelijk om het te herkennen.
Maar eenmaal herkend is het leuk en handig om te gebruiken.
Internet kost miljarden aan energie, tappen in het eigen onderbewustzijn kost nagenoeg niets.
Het een is een heel goede aanvulling voor het andere.