Goede morgen Nederland, goede morgen wereld. Vandaag een bijzondere dag voor veel mensen. En voor velen ook een gewone dag, als alle andere dagen. Een sombere natte herfstdag of een sprankelende voorjaarsdag op een ander deel van deze planeet.
Het kan allemaal. Op een en dezelfde dag.
Een wonderlijk trucje van moeder aarde.
Exotische oorden aan je voeten
Als je de kille koude herfstochtend hier wilt vervangen door een zwoel dagdeel in de late lente, dan kan je het vliegtuig pakken, als de tijd en de gelegenheid daarvoor is.
In zo’n 11 uur ben je dan bijvoorbeeld in Zuid-Afrika.
Van een kille 5 graden Celsius in de ochtend, naar een zwoele 30 graden in de nacht.
Hetzelfde resultaat kan ook op een andere manier bereikt worden.
Zonder uren op vliegvelden te vertoeven en zonder uren in een vliegtuig. Zonder vliegtax en zonder norse douaniers. De zware koffers kunnen in de kast blijven. Gewoon alleen met jezelf en of anderen. Een soort tijdreizen.
Gewoon aan een tafel in een behaaglijk warme huiskamer. Of in een gemakkelijke stoel. Met wat reisgidsen en of mooie zelfgemaakte foto’s uit eerdere reizen naar een zonnig oord. Zwoele exotische geluiden op de achtergrond laten je zo weg zweven naar het warme oord. De geuren van prikkelende voorjaarsbloeiers bereiken je neus. De omgeving is sensationeel, de sfeer vriendelijk en warm. De mensen om je heen zijn enerverend en inspirerend. Alles in overvloed, alles in frisse kleuren.
Als jij dat wil.
Eigenlijk zijn de reisgidsen en foto’s alleen maar een soort sleutel om in het oord terecht te komen. Een opstapje naar de gewenste wereld.
Het kan allemaal met verbeeldingskracht en ontspanning.
Nieuwe wereld
En er kan veel meer mee gedaan worden dan alleen een exotische reis. De wereld ligt voor je open. En velen zijn je ook al voorgegaan. Velen hebben bereikt waar ze eens van ‘gedroomd’ hebben. Alles is bereikt en gemaakt door eerst een visie te hebben. Een idee, een visioen. Een levendig beeld op het netvlies. Een deja vue, een flits in de toekomst.
Al het goede en het slechte komt voort uit een idee, een agenda.
En die slechte agenda gaat nu ook wel heel erg hard. Al het ‘mooie’ dat Albert Pike in 1871 heeft opgeschreven komt nu tot een ontknoping. We maken het allemaal nog mee. Helaas voor een enkeling, een glorie voor de grote kudde.
Lees ook 1984 (weer) eens. Dan begrijp je wat ik bedoel.
Verklaring van de rechten van de mens
Een ander onderwerp dat hier mooi op aanhaakt is: de dag van de mensenrechten.
Op10 december 1948 werd de universele verklaring van de rechten van de mens aangenomen. Ook vertegenwoordigers van ons land hebben deze verklaringsovereenkomst ondertekend. Zij wisten toen waarschijnlijk al dat het een dode letter zou worden en zijn, omdat de mens niet wordt erkent in het staten bestel. We zijn allemaal, sinds we weggegeven zijn, bij de aangifte aan de staat, een burger. En geen mens. De mensenrechten zijn voor een burger niet van toepassing en worden tot op de dag van vandaag dus niet geëerbiedigd. Er is hier in Nederland een klein groepje, van ongeveer 840 mensen, die wel officieel de mensenrechten hebben omdat zij door de staat zijn erkent als mens. Doordat de staat volledig corrupt is, is de mensenrechten hebben nog niet hetzelfde als van de mensenrechten gebruik kunnen maken.
Niemand kan zich nog op de mensenrechten beroepen bij een geschil met de staat, omdat we altijd door de staat behandeld worden als burger. (lees slaaf).
Democratie of (toch) politiestaat
En toch is het niet allemaal zo zwart. De ‘staat’ is ook maar gewoon een verzonnen entiteit. Zonder enige rechtsgeldigheid. Niemand is meer dan een ander. Dus niemand kan ‘regeren’ over een ander. hoeveel mandaat hij/zij ook denkt te hebben.
Wat je niet hebt kan je ook een ander niet opdringen. Volgens de rechten van de mens althans.
Ongeveer alle rechten worden op een of andere manier (systematisch) geschonden omdat wij ons (gedwongen) uitgeven als burger.
Doe je dat niet dan wordt je geïntimideerd, geterroriseerd en gedetineerd terwijl de plegers van deze misdrijven dat doen zonder zich te identificeren. En ze komen er altijd mee weg omdat zij boven de wet worden gesteld.
Gelukkig wonen we hier in een ‘democratie’ en niet in een ‘politiestaat’.
We kunnen ons wel onderling als mens tegemoet treden. Open en rechtvaardig. Wij kunnen onderling wel de mensenrechten eerbiedigen. De staat is dan een entiteit die niet (langer) in onze wereld past en die we dus zo veel mogelijk moeten gaan negeren.
(Imagine, It isn’t hard to do.)
We hebben onze eigen wereld aan onze voeten. Betreedt deze met liefde en gevoel.