Het zou de normaalste zaak van de wereld moeten zijn. Gewoon een vriendelijk gebaar naar een medemens. Zomaar een vreemde. Op de fiets, in de tram, op de weg. Het leven van de ander en van jezelf wordt zoveel mooier met die ene knik. Het die ene hand omhoog. Die ene ‘Hoi’. Het geeft vaak verwarring. ‘He, die moet wat van me’. De mens komt heel even uit zijn comfort zone. Heel even is die mens een ander mens. Even krijgt het hart een extra puls. Heel even geluk.
Dag van de normalisatie