
Schepen voeren af en aan, van de ene kant van de oceaan naar de andere kant. Vele keren per jaar, jaar in jaar uit. Vele handelswaar die van Afrika naar Amerika wordt vervoerd om daar weer te worden verkocht. Slaven.
Eerst worden de mensen, door Afrikaanse handelaren zelf, geronseld, ontvoerd of gekocht om vervolgens te worden verkocht voor werkers in o.a. Amerika. De mensen worden onder primitieve omstandigheden vervoerd en, als ze de overtocht al overleven, worden ze voor de rest van hun leven onder primitieve omstandigheden als vee gehouden. Werken op plantages en/of als pleziertjes voor de rijken.
Halverwege de negentiende eeuw is de slavernij officieel afgeschaft. Althans de zichtbare slavernij.
Slavernij is tot op de dag van vandaag nog overal aanwezig. We zijn het zo gewent dat het geeneens meer opvalt.
Moderne slavernij
Elke dag gaan velen van ons naar het werk en zijn dan de hele dag bezig om bijvoorbeeld iets te maken, te verkopen of zijn uren bezig om anderen over te halen iets te kopen. In ruil hiervoor krijgen de mensen dan meestal geld.
Nouja, dat denken ze.
Geld

In werkelijkheid krijgen de mensen niets. Alles gaat, sinds jaren, direct naar de bank, als een getalletje in de computer. Sinds 2011 is alles wat aan de bank wordt gegeven eigendom van de bank. De getalletjes op de bankrekening met jou naam, zijn dus eigendom van de bank. jij kan het vorderen op de bank. De bank mag doen en laten met de getalletjes, wat het maar wil. Zonder verantwoording af te leggen aan de naamhouder van de rekening. Zo heeft de bank bijvoorbeeld besloten dat er maar een paar honderd euro per dag van de rekening mag worden opgenomen, onder het mom van ‘veiligheid’.
Grote bedragen moeten vaak, door gewone mensen, worden aangevraagd.
Voorts helpen banken zonder problemen mee met het plunderen van rekeningen en zullen ze binnenkort negatieve rente gaan rekenen voor het bewaren van ‘ons geld’.
Ongeveer 95% van het ‘geld’ dat in omloop is, zij gewoon cijfertjes in de computer en bestaat dus niet. Dit is ongedekt vertrouwen.
Wij, als werknemers of uitkeringsgerechtigden, zijn gedwongen om een bankrekening te hebben waar ‘ons geld’ wordt geparkeerd. Waar wij arbeid voor hebben verricht. We moeten er maar op vertrouwen dat we er iets mee mogen doen.
Slaaf vanaf de eerste dag
Het begint echter al veel vroeger dat wij slaven worden.
Het begint al nadat we zijn geboren en een van onze ouders ons weggeeft, ehh… aangeeft bij de burgerlijke stand. (dwang: art. 365 wbsr)
De naam of namen die we van onze ouders hebben gekregen worden (illigaal) gekoppeld aan een familienaam en daar wordt weer een nummer aan gehangen. (identiteitsfraude, art. 236a wbsr) Met dit nummer wordt er een rekening geopend in de verenigde staten en wordt er gelijk een bedrag van ongeveer 650.000 euro van die rekening opgenomen.(oplichting: art. 326 wbsr) Dit bedrag zal je in de loop van je leven moeten terugbetalen, met rente. (afpersing: art. 317 wbsr)
Handig en lucratief. (En 4x een misdrijf!)
Arbeid

Dit terugbetalen gaat door middel van arbeid.
Mocht je op een of andere reden geen arbeid kunnen verrichten op een gewone manier, dan kom je op den duur in de bijstand en ‘krijg’ je ‘geld’. Voor dit ‘geld’ moet je echter toch weer arbeid verrichten in de vorm van ‘vrijwilligerswerk’.
Zo kan het bijvoorbeeld gebeuren dat je overbodig bent als medewerker in de plantsoenendienst, omdat je te duur bent geworden. Je mag (moet) dan later, als vrijwilliger, hetzelfde werk doen als dat je voorheen deed. Nu alleen ‘gratis’ of tegen een minimale vergoeding.
Nog een leuk voorbeeld
Je wil, of moet, naar het werk en het is te ver om lopend of op de fiets te gaan.
Je koopt een nieuwe auto. Denk je.
Je neemt met moeite een deel van de vordering op de bank op en betaald de auto. De auto is dan officieel van jou, totdat er een kenteken aan is bevestigd. De auto is van de staat geworden en jij de gebruiker. Voor de brandstof wordt er accijns gerekend en over die accijns komt nog eens btw. Je betaald dus belasting over belasting. Ook moet de auto verplicht verzekerd worden bij een commercieel bedrijf naar keuze. Ook is er na enige jaren een verplichte keuring bij een commercieel bedrijf naar keuze, die daarvoor is benoemd. Dit alles moet jij betalen, terwijl de auto van iemand (iets) anders is.
De eigenaar van de auto houdt zijn eigendom ook nagenoeg de hele dag in de gaten. Het kenteken wordt soms tientallen keren per dag gefotografeerd als die auto over een ‘rijksweg’ gaat. De eigenaar kan dus continu volgen waar zijn eigendom uithangt.
Steeds vaker komen er ook camera’s boven de (rijks)weg die alleen de bestuurder filmen en de eventuele inzittenden. Waar dat voor nodig is, laat zich raden.
Nog eentje

Sinds enige tijd is er een orgaan donorwet opgedrongen aan de inwoners van Nederland. Alle organen van de inwoners zijn officieel eigendom geworden van de staat. De staat mag alles met hun eigendom doen zonder verantwoording af te leggen aan de gebruikers van dit eigendom. Zo kan iedereen verplicht worden om een vaccinatie toe te staan waarmee bijvoorbeeld een bepaald enzym wordt ingebracht. Dit enzym zal de gebruiker van de organen gaan manipuleren en beheersen op brein niveau. De staat kan dan bepalen wat de gebruikers van de organen denken, voelen en doen. Hiervoor is nog wel een hulpmiddel nodig, in de vorm van 5G.
Probleem? Nee hoor, het is al bijna overal aanwezig.
De gebruikers van de organen kunnen dan heel makkelijk als gewillige slaven worden ingezet.
Wat nu trouwens ook al gebeurt op vrijwillige basis. Er zijn echter nu steeds meer vervelende mensen die dit door krijgen en zich er van los willen maken.
Dus… moet de slavernij maar onder dwang gehandhaafd blijven.
‘Voor onze eigen veiligheid’!
Aandacht voor slavernij
Elk jaar zijn er groepjes personen die eind november, begin december de slavernij bewust in leven houden, door negatieve aandacht te geven aan de eeuwenoude legende van een kindervriend en zijn knechten.
Het vreemde is wel dat dezelfde personen vergeten in actie te komen als een vorst een rijtoer maakt in een koets, waarop vele vormen van slavernij staan afgebeeld. Dat is waarschijnlijk anders. Of ze krijgen daar een te kleine vergoeding voor.
Het lijkt dus allemaal heel sterk op slavernij.
Komen we ooit af van de slavernij?
De slavernij is dus nog nooit opgeheven ook al wordt dat elke keer wel beweerd. Het houdt ons dagelijks in de greep.
Net zoals de vroegere slaven op de plantages, weten de meesten van ons er ook niets meer van. Omdat het zo gewoon is. Mensen interesseren zich er ook weinig voor en voelen zich er gelukkig bij.
‘Als het er al is kan je er toch niets aan doen’.
Ja, alles wat wordt gelooft, is ook zo. En waarom zou je vrij willen zijn. Vrij zijn is alleen maar lastig. Eigen verantwoording ook. Het is veel geruststellender als er iemand anders is, die alles voor je regelt en beslist. Is ook zo, vind ik ook. Helaas.
Hoop
Toch hoop ik nog eens mee te maken dat ik nooit meer in slavernij hoef te leven. Dat ik, samen met anderen, mag beslissen wat goed voor mij is. Dat ik zelf mag beslissen wat ik met mijn lichaam doe en met mijn geest. En ik zelf mag bepalen waaraan ik de beloning voor mijn arbeid ga besteden.
Dit vergt echter heel veel moed en doorzettingsvermogen want het is als het beklimmen van een berg van honderden kilometers hoog. Met veel gelijkgezinden die ook mee willen klimmen is het echter zeker te doen.
´Samen zijn we sterk’.
En… een tocht is begonnen bij de eerste stap.
En nu doorzetten en volhouden.