Het is altijd weer moeilijk om een verliezer te zijn.
Niemand wil er dan ook een zijn. We willen winnen, erkenning, aanzien. We willen maar al te graag laten blijken dat we er zijn.
En terecht, want we zijn er gewoon. Allemaal, ook de verliezer.
Zonder verliezer geen winnaar
Een wedstrijd zonder verliezer heeft ook geen winnaar. De winnaar zou de verliezer daarom dankbaar moeten zijn. En de verliezer op een podiumplaats moeten zetten.
Een eeuwige verliezer kan eigenlijk alleen maar (een keer) winnen als deze de spelregels in zijn voordeel weet te manipuleren. Vaak met de hulp van anderen die ook tot de verliezers behoren en die ook wel eens winnaar willen lijken.
Vaak hebben de verliezers er een gewoonte van gemaakt om een verliezer te zijn. Ze leven gewoon hun leven en malen verder nergens meer om. Op zich prima. ‘Wat niet weet wat niet deert’.
Ander verliezers echter, willen ten kosten van anderen altijd winnen en kunnen dit alleen bereiken met corruptie.
Een verhaal vol tegenstrijdigheid.
Corruptie
Corruptie is het politieke, sociale of economische verschijnsel waarbij iemand in een machtspositie deze misbruikt teneinde zichzelf of anderen ongeoorloofde gunsten te verlenen, in het laatste geval vaak in ruil voor wederdiensten of als vriendendienst. bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Corruptie
Deze individuen of groepen kunnen vaak ook weinig anders, omdat ze zijn omgekocht of worden gechanteerd. Sommigen hebben ze ‘hun ziel aan de duivel verkocht’ en kunnen ze weinig anders meer dan corrupt zijn. Dat ze er ook soms (financieel) extreem rijk van worden, hoort ook bij het spel. Ze laten zich steeds weer overtuigen door cijfertjes op een bankrekening met hun naam.
Een verliezer die de (gemanipuleerde) winnaar kan laten zien dat deze de winst verloren heeft, speelt al gelijkspel.
Beweging
Dit is wat er al steeds meer aan het gebeuren is. De winnaar wordt steeds meer geconfronteerd met het feit dat de buit hen wordt ontnomen. Zo schijnen de rijken der aarde de toegang te zijn ontnomen tot hun bankrekeningen. Hierdoor komen de betalingen aan bijvoorbeeld huurlingenlegers tot stilstand. De leden hiervan stoppen met vechten en gaan steeds meer in overleg met degene die over het mandaat van de rekeningen beschikken.
Het blijft allemaal wat vaag en schimmig.
Een moeras blijft altijd nat. Zonder water is een moeras een woestijn.
Menselijk niveau
Op mensen niveau is corruptie zinloos. Soms zijn we verliezers en soms ook winnaars en meestal spelen we gewoon gelijkspel. We zijn namelijk allemaal gelijk. Een menselijk wezen van vlees en bloed. (Daar ga ik althans vanuit). We zijn gewoon allemaal mensen in al onze hoedanigheden. Een ieder heeft wel talenten die voor de gemeenschap kan worden aangewend. We hoeven niemand om te kopen om ons ego te versterken. Om meer te zijn dan een ander.
Een ander zijn lichaam toe eigenen omdat de organen zoveel ‘geld’ waard zouden zijn is een huidige trend van corruptie. Iemand krijgt een opdracht om een wetje te vervaardigen die bepaald dat iemands organen voortaan van de staat zijn. En dat de staat dus kan bepalen wat er met de organen gaat gebeuren.
Best wel raar eigenlijk dat de staat zwaar vervuilde organen wil oogsten. De organen die al jaren lang zijn vergiftigd door giftig voedsel en vergiftigde lucht.
Er zal waarschijnlijk toch een heel lucratief financieel plaatje aan vast zitten.
Wie zit er nu eigenlijk op zwaar vervuilde organen te wachten?
Er zal ook vast wel een andere agenda aan vast zitten.
We kunnen wat doen
Onze organen kunnen we van ons zelf houden en de corruptie kunnen we meer op de achtergrond plaatsen door onszelf te trainen om gewoon onszelf te zijn. Winnaar noch verliezer.
Een lange en moeizame weg. Dat wel.
Gewoon beginnen bij onszelf.
–Hoe corrupt ben ik eigenlijk?–
Als dat wordt herkent is er wat aan te doen.
Stapje voor stapje.