Weer een start van een nieuwe periode, die we ook wel een jaar noemen.
Eind 2019 is hier al een stukje aan gewijd: Knallen en er is eigenlijk nog niets veranderd sindsdien.
Nouja, wel veel veranderd, niet veel verbeterd. Het loopt allemaal niet (meer) zo soepeltjes.
Niet voor ons, de mensen om ons heen, als voor degene die vinden dat zij hun medemens mogen terroriseren en vermoorden.
We zijn er nog lang niet met z’n allen. Het duurt nog een kleine zes en een half duizend jaar voordat we met onze planeet in het gouden tijdperk terecht komen. Dan zal alles zijn zoals wij dat nu wensen. Die knal moet nog komen.
Tot die tijd moeten we bouwen aan een beter en mooier leven voor ons allemaal.
En wat is er op tegen om daar gewoon aan te beginnen. Nu al!
Zie de medemens als mens.
Heb even wat geduld als de automobilist voor je even niet harder rijdt dan de maximum snelheid.
Geef de medemens die net even bij jou in de buurt komt ook even de gelegenheid om te gaan waar deze mens heen wil.
Het is allemaal niet zo moeilijk.
Denk er ook eens aan dat de buurtgenoten niet zitten te wachten op de knal die jou voordeur geeft als je hem achter je dicht gooit.
Toeteren doe je alleen maar als er gevaar dreigt. Moet je toch elke keer als je wegrijdt toeteren, dan is het misschien zinvoller om de auto maar te laten staan. Want dan kan je waarschijnlijk niet veilig met de auto op weg.
Lach eens naar een vreemde. Maak eens een praatje met de mede reiziger in de trein.
Laat gewoon eens iemand eerst uitstappen voordat je de trein in stormt.
Laat de mobiele telefoon gewoon eens op vliegtuigmodus, of beter nog helemaal uit, in de jaszak af tas.
Allemaal van die kleine, uiterst simpele dingen die wij allen zo kunnen doen.
De wereld wordt er een stuk beter van.
Als wij een eenheid gaan vormen, dan wordt het, voor degenen die ons van alles aan willen doen, lastiger om dat voor elkaar te krijgen.
Lezers en lezeressen, maak eer wat moois van komend jaar. Maak een knal: met liefde en tederheid.