De zeilen zijn gehesen, de ankers worden opgehaald, de ‘Brexit’ kiest het ruime sop.
Het is nu nog rustig, de barometer is al wel tijden aan het dalen.
De bemanning is met een meerderheid klaar voor de afvaart. Al weten ze nog niet echt wat ze te wachten staat.
Het is normaal dat zij niet weten hoe de reis gaat verlopen. Dat weet niemand.
Hoewel enkelen denken het wel te weten. Zij hebben vaak ook voorkennis en de middelen om weer en toekomst te manipuleren. Die het denken te weten zitten ook op de brug van de ‘Brexit”, als loodsen, die de (af)vaart nauwkeurig in de gaten houden en continu verslag doen aan de loodsenvereniging.
Die geven het op hun beurt weer door aan het vaste land, als het hen goed uit komt.
In Nederland was het idee ontstaan om de Britten vanaf het Hollandse strand uit te zwaaien.
Dat leek me een fantastisch idee.
Ik zag de spandoeken al voor me met:
“Brexit, behouden vaart!” of “Bol de zeilen en houd de windzij!” of ”stuur mooie kaarten uit nog mooiere oorden”
Goed dat ik de organisator toch nog even heb horen zeggen wat hij werkelijk voor ogen had met zijn uitzwaai party.
Op zijn spandoeken komt zoiets van: “Tot gauw”, “Hoe eerder de stranding, hoe beter” of “Ga maar lekker weg, jullie komen toch niet verder”.
Dat vond ik wel een hele grote tegenvaller. Ik had het wel kunnen weten want het is een Nederlander.
Vergelijking
Helaas, diep in mijn hart denk ik dat hij gelijk heeft.
Brexit is een gevangene die even op de binnenplaats van de gevangenis mag luchten, afgezonderd van de rest van de gevangenen. Via camera’s kijken de directieleden gniffelend toe. De gevangenis bewaarders mogen, samen tussen de andere gevangenen, ook even mee kijken door de tralies.
Daarna weer gewoon aan het werk.
De gevangenen knijpers maken voor de grootindustrie, de bewaarders weer doorgaan met frauderen en het uitwerken van onderdrukkende wetten.
Brexit wordt na verloop van enige tijd weer hardhandig in het cellencomplex opgenomen en mogelijk in de isoleercel gestopt.
Net zoals ‘Duitsland’ in 1920 voor 100 jaar aan de ketting met de loden kogel moest en al die tijd is onderdrukt door de directie.
Begin dit jaar ging de ketting eraf en binnen een paar dagen was ‘die Kaiserin’ met haar schoothondje op bezoek bij de Russische Beer.
Er gebeurt ineens best wel veel. En dat vind ik wel hoopvol.
Nu weet ik niet goed hoe ik ‘die Kaiserin’ nu in moet schatten. Want zij is uiteindelijk een politica die is onderricht in de DDR en jarenlang gedwee aan de leiband van de heersers heeft gelopen.
En de Nederlanders?
Die laten zich gewillig alles over zich heen komen en geven geen kik als ze op de pijnbank terecht komen. Ze gaan gewoon zwaaien op het strand, zoals ze zwaaien naar hun kampzetbaas. Misschien nog wel met een orkestje erbij:
Holland!, boem boem boem, Holland!
Oh, trouwens, die Hollanders hebben ook een voorvader van de zetbaas met vlaggetjes op het strand binnen gehaald, die net uit Engeland was gekomen.
Rare jongens die Hollanders!
Positief
En om toch nog wat positieve energie in dit stukje te stoppen, want daar schrijf ik het uiteindelijk voor:
Door de Brexit zullen er meer mensen gaan nadenken over hun eigen leven. Hoe zij hun eigen leven weer op de rit kunnen zetten. Zelf weer eens de handen uit de mouwen steken om naast het werk voor de meester ook werk te doen voor de medemens. Zich spiegelen aan de moedige Britten en vele goede contacten met hen gaan maken.
Hen moreel steunen en leren van hun haperingen en hun vorderingen.
En misschien kunnen wij ons met de Britten ooit;
Verenigen in Vrijheid.