Hoeveel energie hebben we nodig om te werken aan een betere, mooie wereld. En hoeveel energie hebben we er eigenlijk voor over?
Het lijkt zo onoverzichtelijk, ondoenlijk, om die hele wereld te verbeteren.
Het oude gezegde: ‘verbeter de wereld, begin bij jezelf’ is een heel mooi uitgangspunt.
Wil je geen oorlog, vecht dan niet. Wil je geen (financiële) ongelijkheid?
Beroof dan de armen niet, en geef het dan niet aan de rijken.
Ik weet het, het lijkt volkomen onmogelijk om deze twee voorbeelden te verwezenlijken.
Een soldaat heeft zijn werk en inkomen aan het mogelijk vermoorden van anderen en het vernielen van andermans eigendommen.
Een verkeersagent moet ook zijn bedrijf winst bezorgen en lukt dat niet goed genoeg, dan moet er wat ‘strenger’ worden opgetreden.
Er zijn zelfs beroepen die als doel hebben om mensen af te persen en te beroven. Dit omdat ze de opdracht krijgen van weer andere (maatschappelijke) bedrijven die het heel normaal vinden om te roven en te onderdrukken.
Want dat staat in de wet.
De cultuur schrijft voor dat ‘een ieder’ en onevenredig groot deel van zijn levensenergie moet afstaan aan willekeurige bedrijven.
Die bedrijven sluizen de opbrengst weer door naar de eigenaren.
En die leven er weer goed van.
En degenen die er voor moesten werken? Die krijgen er (in eerste instantie) niets voor.
De volledige opbrengst uit de arbeid gaat naar de bank. En alles wat de bank krijgt is van de bank. (Sinds 2011). De werker krijgt een vordering op de bank.
De bank kan deze gewoon weigeren, of eigenhandig, op verzoek, de vordering verminderen zonder dat de degene die de rekening op naam heeft, er iets tegen kan doen.
Zo werkt dat in ieder geval in onze ‘democratie’.
Wat kunnen we doen
Deze ‘oorlog’ kunnen wij als gewone mensen nog niet winnen.
Wel kunnen we onze energie om een betere wereld te maken benutten om dingen te doen die zonder ‘geld’ kunnen.
Alleen al een glimlach, of ‘een bejaarde helpen met oversteken’.
Of gewoon even wachten met de trein in stappen tot anderen zijn uitgestapt. Een kleine moeite.
Misschien is dit moralistisch geneuzel, maar hoe vaak ik zie dat dit soort kleine gebaren niet worden gedaan, is tekenend voor onze maatschappij.
Er zijn nog zoveel mooie andere voorbeelden te geven. Iedereen heeft wel zijn eigen manieren om de wereld beter en mooier te maken.
En als iedereen elke dag een van die manieren tot uitvoer brengt, ook bijvoorbeeld in zijn/haar beroep, dan wordt de wereld heel snel veel beter, menselijker, socialer.
Mocht je geen idee hebben met wat ik hier wil zeggen, is het lezen van het boek ‘het einde van al het kwaad‘ van Jeremy Locke een goede start.
Een heldere samenvatting van het boek is te lezen op achterdesamenleving.nl