Wil en Jos, twee gender neutrale namen. Namen voor zowel een man als een vrouw. Handig om het verhaal hieronder voor elk mens herkenbaar te maken.
Kostbare energie steken in een gender neutraal verhaal lijkt wel een beetje op water naar de zee dragen.
De gekkigheid van de gender neutraal hype doet echter niemand goed.
Het verhaal hier gaat eigenlijk helemaal niet over genders. Het gaat over mensen die van elkaar houden. Over liefde, over aantrekking.
Liefde is universeel. Liefde voor mensen, voor dieren en voor planten. En de liefde voor auto’s en voor treinen, om maar wat te noemen. Gender heeft eigenlijk niets te maken met liefde en geborgenheid. Het is in mijn ogen meer een theoretische verdeel en heers methode om mensen onzeker en bang te maken. De ziel echter vindt verbinding tussen bezielde levende wezens.
‘Zomaar’ een verhaal
Het is een donkere winterochtend en Wil heeft vroeg zijn boodschappen gehaald. Het is dan nog rustig in de winkel en de dag is dan al goed begonnen. Vlak bij huis is er de ontmoeting met Jos. Wil wist de naam van Jos toen nog niet, de mens Jos had een aantrekkingskracht op Wil. Het is hier in de streek gebruikelijk om mensen te groeten en in het donker is dat soms wat lastiger.
De stem die Wil hoorde na de groet bleef de hele tijd in het hoofd nagalmen. Gewoon een stem van een andere mens.
Dagen na deze op zich gewone ontmoeting hoorde Wil de stem opnieuw. Een herkenning uit duizenden. Echter op een totaal ander plaats en een ander tijd. Kan gebeuren in een niet zo heel grote leefgemeenschap.
Twee vreemden die elkaar steeds weer tegen komen
De winter is nu ingevallen en er is sinds lange tijd weer ijs op de vaarten. Er wordt al weer geroepen dan er een Elfstedentocht komt.
Het is ook wel druk op de plaatselijke vaart. Wil is graag aan het wandelen, zeker in deze rustige, winterse vrieskou. De route van Wil zit er bijna op en er is toch een drang om er nog een klein stukje naar de vaart erbij te pakken. Een bekende stralende glimlach, behorende bij een bekende stem komen in het gezichtsveld en in het gehoor. Het hart van Wil slaat een keertje over. Wat is dit toch. Weer gewoon een ‘hoi’ en weer gewoon een ‘hoi’ terug. Er is een verbinding ontstaan door de schijnbaar toevallige ontmoetingen. Vluchtig en warm. Twee vreemden die elkaar steeds weer tegen komen.
Weer een paar dagen later. Wil staat voor het raam in huis en kijkt naar buiten. Een bekende jas, een bekent gezicht loopt in het blikveld voorbij. Gewoon een voorbijgang zonder visueel contact. Een warm gevoel van binnen des te meer.
De ene ziel ontmoet de andere
De winter lijkt voorbij en Wil is in de voortuin de winterschade aan het verhelpen. Een bekende jas, een bekent gezicht komt zomaar weer langs gewandeld. Weer wat later, ergens op een weggetje buiten het dorp, weer dezelfde jas, met daarboven een mooi gezicht met een bijna nog mooiere glimlach. weer een warme ‘hoi’.
Vele ontmoetingen volgen zonder echte zichtbare communicatie. Op ziel niveau gebeurt er echter van alles. Bij beiden.
Na weer een spontane ontmoeting komt het tot een gesprek. De namen worden gewisseld, Wil en Jos.
Grappig genoeg blijven er steeds ontmoetingen volgen, op de meest vreemde plaatsen en tijden.
Het kan geen toeval meer zijn. Er is een kracht aanwezig die Wil en Jos steeds weer in de buurt van elkaar brengen zonder dat er echt visueel contact is. Het is als een dans van twee menselijke energieën.
Soulmates, de ziel gevonden
Het lijkt er sterk op dat Wil en Jos soulmates zijn. Zielen die tot elkaar worden aangetrokken. De innerlijke mens verbonden met een andere innerlijke mens.
Het maakt voor de innerlijke mens niet uit wat voor een ‘gender’ de andere mens heeft. De ziel kijkt niet naar uiterlijkheden. De ziel kijkt naar de andere ziel.
Deze zielverbindingen kunnen tussen mensen onderling zijn en ook bijvoorbeeld tussen mens en dier.
Ik merk bijvoorbeeld zelf dat ik een aantrekkingskracht heb op honden. Veel honden zijn in mij geïnteresseerd. Er gebeurt iets in het wezen van het dier en ook in het wezen van mij. Dat is een bijzondere ervaring.
Niets bijzonders natuurlijk. Iedereen zal dit wel bij zichzelf ervaren. Wij mensen zijn lichamelijk individuen, op alle andere niveaus zijn wij onderdeel van een gemeenschap, een ‘kudde’. Als mensen lange tijd alleen zijn dan verkommeren ze.
Communicatie is van levensbelang voor ons mensen.
Een soulmate kan deze communicatie echter op afstand tot stand brengen. Waar ook ter wereld. Wij mensen hebben meestal meerdere soulmates. Zonder dat we daar overigens echt van bewust zijn. Als de tijd er rijp voor is dan komen de zielen bij elkaar, zoals in het bovenstaande verhaal.
In onze tijd kan het wel eens goed zijn om ons open te stellen voor een of meerdere zielcontacten. Hier is geen techniek voor nodig. Geen telefoon of computer. Hiervoor hoeven we alleen maar onszelf open te stellen.
Luisteren naar het ‘hart’, luisteren naar onze intuïtie. En mensen zien en echt ontmoeten.