De donkere dagen voor kerst zijn overgegaan in de donkere dagen na kerst. De versiering en attributen die bij het einde van het jaar horen zijn weer verdwenen. Er is eigenlijk niets voor in de plaats gekomen om aan op te trekken. Er is een leegte zo in de eerste maand. Alle voornemens ten spijt.
Het eerste vooruitzicht is vaak pas de lente, over een paar maanden. Vaak een onoverzichtelijk eind weg.
Toch kunnen we in deze donkere dagen nog veel beleven al moeten we er wel wat meer moeite voor doen.
De natuur doet het ons al, heel subtiel voor.
(Kamer) planten beginnen te groeien en vragen om aandacht. Vogels komen vogelhuisjes inspecteren en komen soms gewoon vragen om voer. Vertederend.
Wij mensen hebben nu vaak ook wat meer innerlijke motivatie nodig om te blijven bewegen, te blijven leven.
Een saaie regenachtige dag nodigt niet uit om de wereld weer te gaan verkennen. Maar gelukkig hoef je daar het huis niet voor uit, zoals 10 december al was beschreven. Je kan zo vanuit de luie stoel de wereld in. Ook een goed boek geeft extra waarde aan een sombere dag. Het geeft weer levenskracht.
Het is ook geheel niet erg dat er even wat minder energie voor handen is om het ‘normale’ leven te leven. Grote machtige dieren, zoals beren, houden gewoon een winterslaap.
Economie draait door
Wij worden geacht 24 uur per dag, 7 dagen in de week, een economie draaiende te houden terwijl de menselijke economie al vele jaren geleden is verdwenen.
Uit het collectieve geheugen.
Een economie waarin geld en materiaal niet op de eerste plaats staat. Waar menselijke aanwezigheid belangrijker is dan een formuliertje met getalletjes.
Er zijn gelukkig nog zoveel mensen die vrijwilligers werk doen en mantelzorg. En andere werkzaamheden waarin de mens centraal staat. Ook, en zelfs juist, in deze wat sombere dagen.
Kleine, subtiele zaken kunnen al veel levensenergie geven.
Een glimlach, en hand op de schouder. Gewoon de vraag: “hoe is het ermee” en het antwoord ook echt willen horen.
Met dit soort zaken komen we de winter wel door.